De groene sector opereert in het hart van grote maatschappelijke vraagstukken, zowel lokaal, nationaal als mondiaal en draagt substantieel bij aan de transities rond voedsel, water, energie en circulaire economie. De huidige positie is onder meer te danken aan een sterk ontwikkeld kennis- en onderwijssysteem en dit systeem draagt direct bij aan de voortdurende innovatie in de sector en het ontstaan van de sterke kennis- en zakelijke netwerken. De genoemde ontwikkelingen voltrekken zich steeds sneller en vragen meer van de effectiviteit van de R&D- en innovatie activiteiten en organisatie van de afzet. Om antwoord te bieden op de complexe problemen en maatschappelijke systeemveranderingen raken traditionele bestuursvormen en economische modellen achterhaald.
Als antwoord op de beschreven tendens, investeren de Agrarische Onderwijs Centra (AOC’s) al sinds 2006 in het herpositioneren van de school naar regionaal kenniscentrum (RKC). Om de processen van de transitie naar een RKC met een andere waardenbalans te managen heeft het samenwerkingsverband Regionale Verankering bij NRO een onderzoeksvraag neergelegd: “Welk repertoire heeft het centraal management nodig om de instelling te leiden in de transitie naar een regionaal kenniscentrum?”
In alle onderzochte cases blijken ‘brokers’ een cruciale rol te spelen in het proces op weg naar regionale verankering van de onderwijsinstelling. Deze grenzenwerkers verbinden actoren en factoren zowel door de lagen van de onderwijsorganisatie heen, als over de grenzen van de eigen onderwijsorganisatie namelijk met overheid, ondernemers en maatschappelijke partijen.
Benieuwd waar jij en je organisatie staan in het realiseren van Grenzenwerk? Gebruik onze tools om inzicht te krijgen.
Regionale samenwerking tussen onderwijsinstellingen en regionale partners vraagt om het verbinden van actoren en factoren over de grenzen van bestaande praktijken. We blijken daarvoor verbindende ‘grenswerkers’ nodig te hebben. Als ‘grenswerkers’ aan het verbinden zijn, betekent dat concreet het continue mensen bijpraten, aan boord krijgen (‘warm maken’) en aan boord houden (ook regelmatig ‘op sleeptouw nemen genoemd’). Grenswerkers doen dit door enthousiast de meerwaarde van regionale samenwerking te verwoorden en resultaten zowel in proces als in product in de etalage te zetten.
Dit spel helpt verkennen wat de blijkbaar cruciale rol van de grenswerker inhoudt op weg naar samenwerking tussen onderwijsinstellingen en regionale partners. Welke taken vervult de grenswerker, wat moet de grenswerker daarvoor kunnen en welke persoonskenmerken karakteriseren de grenswerker?
We werken aan de hand van analyse van grenzenwerk. We richten ons dus op de opkomst van nieuwe, hybride praktijken tussen school en regio. We beschrijven het grenzenwerk aan de hand van structuur, cultuur en praktijk. Daarvoor hebben we een schema opgesteld. De bedoeling ervan is om een breed en rijk beeld te scheppen van grenzenwerk. Het doel van het instrument is om beter te begrijpen hoe robuust het grenzenwerk is, in hoeverre kansen en obstakels voor verdere ontwikkeling benut dan wel weggenomen worden, en om mogelijkheden te vinden hoe het grenzenwerk versterkt kan worden.